In 2017 verhuisde een kleine bende zzp’ers van een vissenkom in de Geerepassage in Middelburg naar twee ruime etages aan Zusterstraat nummer 7, een gebouw waar vroeger de redactie van de PZC en de kabinetten van Vleeshal gevestigd waren. Nog eerder zat ergens op de hoek van de straat een openbaar badhuis. Dat bleek een onweerstaanbare naam.
Inmiddels telt het collectief tien ‘badmeesters’. Geen zolderkamer-zzp’ers: ieder koos voor het individueel zelfstandig ondernemerschap, maar wilde niet alleen thuiswerken. Samen vertegenwoordigen ze een fijne mix aan expertises; niet té veel vaklui met dezelfde leest. Dat is handig, want hun diensten klikken regelmatig perfect in elkaar.
In het Badhuis wordt er naar elkaar omgezien. Bij uitval, pech of drukte kunnen collega’s vaak taken overnemen. En tijdens de coronagolven en -lockdowns werd rekening gehouden met de financiële draagkracht van de badmeesters. Daarnaast zijn veel zzp’ers in het collectief lid van hetzelfde ‘broodfonds’, dat ook is opgericht door een voormalig badmeester. Bij langdurige ziekte word je gecompenseerd door je collega’s in het fonds.
Ten slotte, en niet onbelangrijk: als zzp’ers werken we graag samen alleen, maar het komt ook voor dat meerdere Badmeesters bij dezelfde projecten betrokken zijn. En juist die projecten hebben vaak een maatschappelijk of cultureel tintje. Dat is passend, want al vanaf het prille begin wilde Badhuis Middelburg iets moois teruggeven aan de stad – ook ‘De Badgasten’ komt voort uit dat idee. Kortom, het knettert wel eens van het werk- en speelplezier.
Frans en Martien, beide ontwerper, zullen vertellen over de structuur van het Badhuis (bad), het omzien naar elkaar (brood), en de lol van samenwerken (spelen).
