Uit solidariteit en lol

Frans Stroo en Martien Luteijn zijn ontwerpers, vormgevers, designers, creative directors. Ze werken samen in het Badhuis en vertellen over de oprichting van een creatievenkantoor, over solidariteit en het belang van een grote lunchtafel.

Stortbad – korte samenvatting/teaser:

Badgasten 3 heet ‘bad, brood en spelen’. In 2017 verhuisde een kleine groep ZZP’ers van een winkelpand naar twee ruimte etages, aan Zusterstraat nummer 7 in Middelburg. Op de hoek van de straat zat na de Tweede Wereldoorlog een openbaar badhuis, dat werd ook de naam voor deze verzameling werkplekken voor creatieve ondernemers. Huurders en oprichters Frans Stroo en Martien Luteijn, beide ontwerper, vertellen over de opzet van het Badhuis (‘bad’), hoe ze opdrachten benaderen maar ook zorg dragen voor elkaar (‘brood’), en de lol van samenwerken (‘spelen’).

Kijk hier de uitzending.

Bad, brood en spelen

Marloes Matthijssen

“Thuiswerken zat? Ga in bad!”. Badmeester en journalist Arie Westeneng bedacht tijdens de lockdowns de perfecte slogan voor het creatievencollectief Badhuis Middelburg. Een kantoorpand van twee verdiepingen met werkplekken voor creatieve ondernemers. Op de hoek van de Zusterstraat, ooit de plek van het legendarische rockcafé Bar American, zat na de Tweede Wereldoorlog een openbaar badhuis. Dat werd de naam van de nieuwe kantoorbroedplaats. Iedereen heeft zijn eigen ZZP-zaak en eigen expertise, maar omdat je samen een werkplek deelt is samenwerken in projecten een hele logische stap. Het collectieve zit dan in het oprichten van een stichting en beslissen dat je meer wil zijn dan alleen maar een plek voor bureaus, vergaderen en koffie. Er werd een stichting opgericht en regels bedacht. In de statuten werden doelen vastgelegd: het realiseren en faciliteren van werkplekken voor creatieve ondernemers, het ontwikkelen van kennis en innovatie, het bevorderen van cultuur en maatschappelijke betrokkenheid.

Het badhuis wil wat terug doen voor de stad Middelburg en biedt stageplekken aan voor creatieve beroepen (fotografie, vormgeving, programmeren), zodat studenten kunnen ervaren wat het is om een eenmanszaak/ZZP’er te zijn, hoe je samenwerkt aan meerdere opdrachten in steeds wisselende teams. Veel mensen starten als ZZP’er zonder te weten wat het echt behelst. Eenzaamheid en vastroesten in een routine zijn reële gevaren. Een deelkantoor kan dan een oplossing zijn, maar voor creatieve beroepen zijn die schaars.

Badgasten is net zoals de stages en het beschikbaar stellen van de ‘polyvalente ruimte’ een manier om terug te geven: wat als we interessante mensen zouden uitnodigen om die een uur lang te bevragen over creatief werk, over pionieren, duurzaamheid, thema’s die je uit kunt diepen? Over thema’s die vaak aan de lunchtafel worden besproken. Bij veel bedrijven is de koffieautomaat de plek voor een praatje en een maffe inval, in het Badhuis is dat de lunchtafel. Voor brainstorms, stoo afblazen, ongefundeerde filmdiscussies en het delen van dubieuze humor (van het niveau Gummbah en Kamagurka, verdrietige dichters en gefrustreerde kabouters – kun je hier om lachen, dan zit je goed in het Badhuis.

FranTien

Frans Stroo is al vanaf het prille begin betrokken bij het Badhuis. Hij was vormgever bij De Drvkkery en ontdekte het plezier van websites maken. Samen met Thomas Filius begon hij Codetikkers, een bureau voor digitale strategie. Martien Luteijn zou bij de stichting aansluiten met een groepje creatieven, maar besloot als enige de overstap te maken. Frans en Martien zijn allebei ontwerpers maar zagen direct de waarde in van samenwerken en collegialiteit. Ze maakten een omgekeerde beweging door: Frans vindt het gehele proces leuk, onderzoeken wat een klant echt wil, hoe je ze kunt helpen naar een volgende stap. Daar hoort samenwerken en projectmanagement bij. Martien is van generalist juist veel meer toegespitst, toegepast gaan werken, als creative director.

Door de verschillende creatieve disciplines in het Badhuis leer je van elkaar: hoe een goed verhaal werkt, wat techniek voor mogelijkheden biedt, welke eisen er zijn voor goede visuals. Lievelingsprojecten zijn literair platform De Baaierd, de storytelling fietsroutes van de Slag om Walcheren, de Kinderkunstweek, een project met Erfgoed Zeeland en jonge Zeeuwse creatieven, en Solidarity University.

Solidariteit is een belangrijk onderdeel van het Badhuis: je praat met elkaar over een goede balans tussen werk en leven, deelt kennis. Vanuit het Badhuis is het eerste Walcherse broodfonds gestart, een collectieve verzekering met maximaal 50 mensen. Je steunt elkaar in tijden van ziekte en uitval via een gift. Zo hoef je niet meteen je werkplek of bedrijf op te geven als je ziek bent, kun je opdrachten bij andere vakmensen onderbrengen.

Big versus boutique (en Plato)

Het persoonlijke is de belangrijkse verbinder in het badhuis, verbonden aan de ‘big versus boutique’ beslissing: voel je je thuis bij een gestroomlijnd groot bedrijf, of wil je een ervaring op maat? Het Badhuis is een verzamelplek voor solowerkers die het toch fijn vinden om te reflecteren en zich te spiegelen aan anderen. Je bent collega’s, geen concurrent. Je maakt gebruik van elkaars gedeelde netwerk en maakt dat netwerk ook weer sterker. Dit ging zelfs goed toen het pand half vol zat met mijmerende, twijfelende en snackende schrijvers die niet denken in lean en mean. Zoals Gummbah ooit tekende en schreef: ‘nou, Plato, draai er een punt aan meid’.